۱۳۸۷ فروردین ۲۰, سه‌شنبه

نام موسس مدرسه باهاوس رو به خاطر بسپار

مدیر گروهم که الان استاد درس تجزیه و تحلیل آثار ارتباط تصویری هم هست و هر چیزی که دستش بیاد درس میده و فکر میکنه هر گوشه ای از خرمن گرانبهای دانشش رو به ما ارزانی کنه خیلی بیشتر از وظایفش انجام داده و الان بدون هیچ دلیلی سوالات فوق لیسانس رو آورده سر کلاس، بسیار سخت صحبت میکنه.
چه طوری خودش میفهمه چی میگه؟! ساده ترین چیزها رو هم میپیچونه. یاد لحظه هایی میافتم که میخوام گوجه سبز رو نوبر کنم و سعی میکنم از پشت گردنم دستم رو به دهنم برسونم.
فکر میکنم چه طوری میگه « دوستت دارم»؟! یعنی اون رو هم...؟!دیگه فایده نداره که. بعضی چیزها رو باید همونطوری که هستن بگی.ساده ی ساده. مثل : ریدم به این دانشگاه.

۱ نظر:

ناشناس گفت...

من اسم هیچ کوفتی یادم نمی مونه. مگه زوره؟